تست پوستی: در این تست، مقداری میکروباکتریوم مرده (عامل باکتریایی بیماری سل) را زیر پوست تزریق می‌کنند. اگر پوست با علائمی مانند: تورم، قرمزی و سفت شدن در محل تزریق همراه باشد، یعنی تست مثبت است.
تنها روش انتقال بیماری سل، انتقال آن از یک فرد مبتلا به این بیماری است. چون سل یک بیماری عفونی واگیردار است. وقتی یک فرد مبتلا به سل، سرفه یا عطسه می‌کند، حرف می‌زند یا آواز می‌خواند، ذرات حامل باکتری سل در هوا پراکنده می‌شوند.
علیرضا افتخاری مرد هزار چهره موسیقی ایران کنار دختران جذابش+ عکس و بیوگرافی
دو نوع آزمایش معمولاً برای تشخیص سل وجود دارد: آزمایش پوستی و آزمایش خون.
در برخی مواقع قلب و بدن شما سعی می‌کنند چیزی به شما بگویند. مهم است که به آن‌ها گوش دهید. اما سلین الان به سختی می‌تواند بدن خود را حرکت دهد.
افراد مبتلا به بیماری سلیاک غیر واکنشی ممکن است بیماری‌های دیگری مانند باکتری در روده‌ی کوچک (رشد بیش از حد باکتری)، کولیت میکروسکوپی، عملکرد ضعیف پانکراس، سندرم روده‌ی تحریک پذیر یا عدم تحمل به دی ساکاریدها (لاکتوز و فروکتوز) نیز داشته باشند.
پزشک شما ممکن است درمان با استروئید برای کاهش التهاب روده یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن را به شما توصیه کنند. همه بیماران مبتلا به سلیاک باید به منظور بررسی پاسخ به درمان پیگیری شوند.
[۱] کارشناسان امیدوار بودند بهترین راه تشخیص بیماری سل که سل را به‌طور کامل کنترل کنند. با این حال، عوامل متعدد، کنترل کامل سل را بعید می‌کند. تهیه یک واکسن مؤثر دشوار بوده است. تشخیص بیماری گران است و زمان زیادی می‌برد. درمان چندین ماه طول می‌کشد. افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی بیشتری گرفتار سل می‌شوند. سل مقاوم در برابر دارو در دهه ۱۹۸۰ مشاهده شد.[۷]
بیماری لوپوس نوعی بیماری با درگیری چند عضو از بدن است که به‌طور واضح پوست و مخاط‌ها را مبتلا می‌کند، ولی احتمال ابتلای دستگاه‌های عصبی، کلیه، چشم، مفاصل، خون و سیستم ایمنی بدن هم در آن زیاد است.
● درمان سل می‌تواند موفقیت آمیز باشد، در صورتی که فرد تمام داروها را طبق دستور مصرف کند و به مراقبت‌های پزشکی مناسب دسترسی داشته باشد.
البته با وجود اینکه این بیماری‌ها با سلیاک ارتباط دارند اما در واقع احتمال اینکه در اثر بیماری سلیاک این سرطان‌ها ایجاد شوند، بسیار نادر است و در افراد کمی رخ می‌دهد.
تشخیص سل فعال صرفاً بر اساس علائم و نشانه‌ها دشوار است.[۵۴] همچنین تشخیص بیماری در افرادی که دچار دپرسیون ایمنی هستند نیز مشکل است.[۵۵] با این حال، افرادی که دارای علائم بیماری ریوی یا علائم مزاجی هستند که بیش از دو هفته ادامه می‌یابند ممکن است سل داشته باشند.[۵۵] یک عکس از قفسه سینه با پرتو ایکس و چند کشت خلط برای باسیل‌های اسید فاست به‌طور معمول بخشی از ارزیابی اولیه می‌باشند.
[۱] با این حال، در اکثر موارد، یک عفونت نهفته بدون هیچ نشانه آشکاری رخ می‌دهد.[۱] این باسیل‌های خفته باعث ایجاد سل فعال در ۵-۱۰٪ از این موارد نهفته می‌شوند و اغلب این امر سال‌ها پس از عفونت اتفاق می‌افتد.[۱۰]
نوع ریوی مرتبط با برآمدگی‌ها به عنوان یک آسیب‌شناسی توسط دکتر ریچارد مورتون در سال ۱۶۸۹ تعیین شد.[۱۰۰][۱۰۱] با این حال، سل انواع مختلفی از علائم را داراست، از این رو، سل تا دهه ۱۸۲۰ به عنوان یک بیماری واحد شناسایی نشده بود. این بیماری در سال ۱۸۳۹ توسط جی.ال. شوئن، سل نامیده شد.